-
1 ἰδιάζω
A to be alone, Hdn. 4.12.7, 7.6.7, D.C.66.9;ἰδιάζουσαι Herod.6
tit.; δωμάτιον ἰδιάζον secluded, Hld.7.12; ἰ. πρός τινα to be alone with.., ib.25; ἰ. θεῷ to be alone with God, Ph.1.95; ἰ. πράγματι devote oneself to a thing, Com.Adesp.414:—so in [voice] Med., of members of a chorus, sing independently, Arist.Pr. 922a35.II to be peculiar,ἰδιάζοντα γένη λίθων Phld. Sign.28
, cf. Jul.Gal. 143a;ἰ. τῇ φύσει D.S.2.58
;ἰδιάζουσα φύσις Id.3.46
, Hld.2.28;ἰδιάζον συμπόσιον Ath.1.12a
; αἱ ἰδιάζουσαι ἀρχαί special principles, Dam.Pr. 134; of drugs, ἰδιάζων special, superior, Dsc.1.14;ἃ ἂν ἰδιάσωμεν, ψευδόμεθα S.E.M.7.133
; ἰ. τινί to be peculiarly adapted to.., Ael.NA6.19; βωμὸς τῷ Διονύσῳ ἰδιάζων appropriated to D., Hld.10.6: c. gen., to be the property of, J.AJ16.7.3.b ἡ -άζουσα θερμασία its proper heat, Herod.Med. ap. Orib.5.30.12.2 Gramm., to be peculiar to an individual,τὰ κτητικὰ -άζει κατὰ τὸν κτήτορα A.D. Pron.105.4
, cf. Synt.128.13, al.:—so in [voice] Med., [ὁ βασιλεὺς] μᾶλλον -άζεται τοῦ Πτολεμαίου ib.84.20.
См. также в других словарях:
ιδιάζω — (ΑΜ ἰδιάζω) 1. έχω δικά μου, ατομικά χαρακτηριστικά, είμαι διαφορετικός από τους άλλους (α. «ιδιάζουσα περίπτωση» β. «ἰδιάζοντα γένη λίθων», Φιλόδ.) 2. ανήκω σε κάποιον ή κάτι ως ιδιαίτερο γνώρισμα, ανήκω ουσιαστικά σε κάποιον (α. «έχει ιδιάζουσα … Dictionary of Greek
